ጥንታዊ ምሳሌ.pdf
-
word cloud
-
Extraction Summary
ሞገስ ዛሬ አለ ነገ እንጃ ተነገ ወድያ ግን በእርግጥ የለም። አንድ ጊዜ የዋሸ ኝ ጊዜ ሊጨምር ግድ ነው ። መ ድ ሶማሎች ሐሰት ይናገራሉ በሐሰት ግን አይመስሉም። የሞት መዝፒያ ምን ጊዜም አግዚአብሔርን ማሰብና ማስታወስ ነው። አንድ ፈላስፋ አንተን ሊጠይቁ የመጡትን ሰዎች ለ ምን እያለቀስህ ታስለቅሳቸዋለህ ቢሉት ሰው ወደዚህ ዓለም መምጣቱ ለመክራና ለኃዘን መሆኑን ለማስታወስ ብየ ነው አለ። በዓይን የሚፈጸም ኃጢአት ግን ስፍር ቀጥር የለውም በጣም ብዙ ነው ጣጣቸው።
-
Cosine Similarity
ሀብታም ሲሰጥ የድቫዛ ሙ ያብጣል ሁለት አግር አለኝ ብሎ እሁለት ዛፍ ላይ አይወጣም ሁሉን ቢናገሩት ሆድ ባዶ ይቀራል ሁለት ቁና ሰጥቼ አንድ ጥንቅል ሁለት ጉድጓድ ያላት አይጥ አትሞትም ሁሉም አካል ነው ግን አንደ ዓይን አይሆንም ሂዳ ጉበት ይነቧታል ታላቅ ታናሽ ላኩልኝ አለች ዕ ሃይማኖት የሌለው ሰው ልጓም የሌለው ፈረስ ነው ሆዳም ቢፈተፍት የበላ ይመስለዋል ሆዳም ቢሸከም የጠገበ ይመስለዋል ሆዳም ሰው ፍቅር አያውቅም። ልጅ ክወረሰ ቤት ከፈረሰ ልጅ አይወልድ አንድ አይፈርድ ልጅ ያበቱንወቄራ ያፎቱን። ሰው በዋለበት ወኃ በወረደበት ሰው ይጥራል ፅድል ይሠራል ሰው አንዳነጋገሩ በቅሎ እንዳሰጋገሩ ሰው ሆኖ አይስት የለ እንጨት ሆኖ አይጤስ የለ። ሰው ጊዜውን ፅቃ ቦታውን ምንጊዜም አያጣውም ሰውየውን ካልናቁ አጥሩን አይነቀንቁ ሰውን ሰው አማው የራሱን ባይሰማው ሰው ለወዳጁ መኩንን ለጠጁ ሰው ሠራሽ በአምላክ ሥራ ፈራሽ ሰው ያመነ ጉም የዘገነ አንድ ሆነ ሰውነቱ ከንጽሕና ልቡ ክትሕትና ያልተለየ ደህና ሰው ተዘመዱአህሀያ ታመዱ። ሰው ካላገሩምነው መናገሩ ሰው ከተከተተ ጅብ ክኩተኮተ ሰው ይጨነቃል የሚሆነውን እግዜር ያውቃል ሰው እንደ ዓቅሙ እህል እንደ ቀርሙ ሰው ይኖራል እንጂ እንደቤቱ አይኖርም እንደጐረቤቱ ሰውን ከነ አመሉ ድሪቶን ከነ ቅማሉ ወዲያ በሉ ሰው ያላገር መሬት ያል ዘር። ሰው ባፉ አሞራ በክንፉ ሰው አይወድም በደል በሬ አይወድም ገደል ሰው በዝና ዝናም በደመና ይታወቃል ሰው በዘመድ አህያ በገመድ ሰው በየወንዙ ብዙ ነው መዘዙ ሰው ያስባል አግዚአብሔር ይፈጽማል ሰውነቱን ቧቢንቁልብቡን ይጠይቁ ሰውን ከመለመን ፈጣሪን ማመን ሰበው ሰውን የሚበልጠው ለተወሰነ ጊዜ ብቿ ነው ሰውን አትናቀው እህልን ኣትራቀው ሰውን የሚያስረጅ ሐሳብ ልብስን የሚያስረጅ ስብሳብ ፅው በከንቱ አይጐነበስም ወይም ፅቃ ሊያነሣ ወይም ሊፈሳ። ስታበይውበልተሽ ታይው ስንቁን የተቀማ ነጋዴ ዋግ የመታው ስንዴ ስደት ከሹም ልጅ መንገድ ከሀገር ልጅ ስድብሽና ስድቤ አንድ ነው ትርፉ ሰው መስማቱ ነው ስድ ምሳሌ። ሰነፍና አጋራ ራሱን ሲነቀንቅ ይኖራል ሰነፍ ጸሐፊ ከሙሴ ይገድፋል ሰው ያለው አርፍዶ ይሞታል ሰው ምን ይመስላል ቢሉ ኑሮውን ሰው መስሎኝ ደንጊፒያን ቆነጣጠሁ አለ የሰለቸው ሽፅ ዬ ሰው ማነን ያሀላል ቢሉት የተናገረውን ያህል አለ ሰዶ ማሳደድ ቢያምርህ ዶሮህን ለቆቅ ለውጥ ሲሮጡ የታጠቁት ሷሮጡ ይፈታል ሲሰርቀኝ ያየሁት ሲሰጠኝም አላመንሁት ሲበዛ ሲበዛ ይገነፍላል ። አንድ በሬ ስቦ አንድ ሰው አስቦ። አንድም ምረጥ አንድም ሞረጥ አንድ ምስክር አያስደነግጥ አንድ ዓይን አያስረግጥ አንድ ዓመት በወዝ አንድ ዓመት በደመወዝ አንድ ፅንጨት አይነድ አንድ ሰው አይፈርድ አንዱ ባንዱ ሲስቅ ጀምበር ጥልቅ ኣንድ ዓመት እንዳይማሩ ዓመት ያፍሩ ይደነዋሩ ኣንድ ዓመት ወር ድንጋይ ጠጠር አይሆንም አንድ ወሬኛ አገር ይፈታል አንድ ቅማል ሱሪ ያስፈታፓታል አንገቷን ደግፈው ቢያዘፍኗት ያለች መሰላት አክፋፈል ለዕለት አሳሳብ ለጥንት ኣዋቂ ይረደኝ ሸንጎ ይፍረደኝ። ከመልክም ወዳጅ ክፉ ልጅ ከመሞት ይሻላል መሰንበት ። ወንድ ለግርግርታ ጋሻ ለመከታ ወንድ ልጅ ቀን እንዳባቱ አንድ ቀን እንደናቱ ወንድ ልጅ ለፈረስ ሴት ልጅ ለበርኖስ ወንድም ወንድሙን አይቦልጠው ምላጭ ምላጭን አይ ቆርጠው። የሞኝን ጥርስ ብርድ ፈጀው የሰው ቤት ሲቃጠል ቋያ ይመስላል የሰው አረኛ ጥቁር ነው» የሸንጎ ኝይን ጉልበትን ይሰብራል የሰይጣንን አመጣጥ የማያውቅ አይመንዙስ ሽ የሰው ፊት የማያፍር በቅሎ አይቀመጥ የሰው ልጅ ከማሳደግ የውሻ ልጅ ማሳደግ የሰው አገር ዝናምና የንጀራ አባት አይምታህ የሴት ቀበጥ የበቅሎ መድን ለመሆን ገበያ ወጣች የቀባጣሪ አፉ ጠማማ ነው። ጉድና ድንቅ አለ አንድ ጊዜም አይደምቅ ጊዜ የሰጠው ቅል ደንጊያን ይሰብራል ጊዜ የሌለው የለም ግን ከዕድሉ የሚያልፍ የለም ቨቨ ጋለሞታና ጌታ ደጅ የጠኑለታ። ፍቀ ገንዘብ የሌለው ሰውና ዓይን ያለው ሬሳ አንድ ነው ምንም ሊያደርግ አይችልም ። ቆቱ አንድ ፈላስፋ ጥበብ መጠጥንና ዘፈንን በሚያፈቅር ሰው ልብ አታድርም አለ። አንድ ፈላስፋ ድምፅን ከፍ አድርጎ በማስጮኽ ቤት የሚሠራ ቢሆን አሀያ በአንድ ጊዜ ጩዝኸቱ ሁለት ቤት በሠራ ነበር አለ ። ሰው ማለት ውስጣዊ ልቡናው እንጂ አፍአዊ ሰው ነቱ አይደለም። አንድ ቀን እንኳ ቢሆን የጥበብንና የተግሣፅን ነገር ተማር አስፈላጊ ሆኖ ሲገኝ ጊዜ አንድ ቃል ብዙ ቃል ነውና። ሶቅራጥስ ጥበብ ያለው ሰው ወርቅ ብር ሃብት ሹመት አጣሁ ብሎ አይጨነቅም ብሏል ። አንድ ፈላስፋ ሰው ሆኖ ኃጢአት የማይሠራ ይኖር ይሆን ቢሉት ቢኖርማ አይሞትም ነበር አላቸው። ራሱን በራሱ የሚያመሰግን ሰው ራሱን ባይተማመንና ሰው የማያመሰግነው መሆኑን ስለ ሚያውቅ ነው። ጠባየ ክፉ ለሆነ ሰው ፍቅር አይስማማውም። ስለዘህ ክፉውን በበጎ አቸ ንፈው እንጂ ክፉውን በክፉ አሸንፈው አለሁ አትበል ሮሜ ቀቀ አንድ ፈላስፋ ማናቸውም ሰው ምኞቱንና መሻቱን እስ ኪያሸንፍ ድረስ ብልህና ታላቅ ሰው ተብሎ ሊጠራ አይ ገባውም አለ። አንድ ፈላስፋ ምላሷን አሹላ ከምትለፈልፍና ክምትነ ታረክ ሴት የባሰ መቅሠፍት ከክፋቷም የጨለመ ጨለማ አይገኝም ነገር ግን የሷን አመልና ክፋት ችሎና ታግሦ የሚኖር ሰው ጊንጦችን በሚያጠምድ ሰው ይመሰላል አለ። አንድ ፈላስፋ ከአንበሳ ክፉ የትኛው ነው። አንድ ፈላስፋ ሷቄጣ ጊዜ ራሱን መግ ዛት የማይችል ሰው ልቡናውንም ሊገዛ አይችልም አጳ። ከባለጌ ሰው ጋር ጠጅ ከመጠጣት ከብልሀ ሰው ጋር ደንጊያን መሸከም ይሻላል ። ክፉ ሰው ይወድቃል ከወደቀም አይነሣም ደግም ሰው ይወድቃል ግን ከወደቀ በኋላ ይነሣል ምሳ ። አንድ ሰው ዕቅራጥስን እገሌ የተባለ ሰው ስላንተ ብጠይቀው አላውቀውም አላኝ አንተን የማያውቅ ሰው አለ ወይ ቢለው መልክም ። አንድ ፈላስፋ ጊዜ ዕድሜ ቦታ ፈቃድ ችሎታ ስምምነት እነዚህ ነገሮች እርስ በርሳቸው ከተረዳዱ የማይፈጸም ሥራ የለም አለ ቀለም ለተፈለገበት ነገር ሁሉ ልግም የሌለው ታማኝ አገልጋይ ነው። ፍቀሩ የፅውን እጅ ጠብቆ የሚኖርና ያነኑን ተስፋ አድርጎ የሚኖር ሰው ኑሮ የሞተ ሰው ኑሮ አንጂ በሕይወት እን ዳለ ሰው ኑሮ አይደለም። አንድ ፈላስፋ አንተን ሊጠይቁ የመጡትን ሰዎች ለ ምን እያለቀስህ ታስለቅሳቸዋለህ ቢሉት ሰው ወደዚህ ዓለም መምጣቱ ለመክራና ለኃዘን መሆኑን ለማስታወስ ብየ ነው አለ።
- N.B. This Summary is Very Experimental!! based on the following scripts from:
تعليقات:
